Anag - ag.

Napansin mo ba sa bawat paglapat ng labi ng lapis sa pisngi ng papel Ang marahang pagdampi ng aking mga labi sa iyong nanlalamig na pisngi?

Batid mo ba na sa bawat pagitan ng mga payak na salita, Sa bawat linya ng papel ang aking pagluluksa Sa layo ng pagitan nating dalawa?

Narining mo ba sa bawat tuldok, gitling at pananda Ang nagsusumigaw kong puso, Nananaghoy at nauuhaw sa mapagmalasakit na pakikinig?

Alam mo ba kung paanong sa bawat pag-agos Ng mga kaisipan at damdamin sa abang papel Ay unti-unti kong hinuhubaran ang aking sarili Hindi lamang sa iyong harapan Kung hindi sa harapan ng buong mundong Mapanghusgang tulad mo?

Nasilip mo ba sa bawat kanto at kurbada ng mga titik Ang pinta ng aking ngiti, kurap, Ng aking mukha?

Sana.

Dahil sa bawat titik at larawan na tinititigan mo sa papel, Sa bawat musika at alingawngaw Na likha ng pinagkabit-kabit na mga kataga,

Naroroon ako at unti-unting nauubos.